Tekton: Het handschrift van de architect – en de man erachter

Wie ooit een plattegrond of bouwtekening onder ogen kreeg in de jaren ’90 of 2000, herkent het meteen: Tekton, het lettertype dat bijna voelt alsof het met de hand op kalkpapier is getekend. Het is een lettertype dat een brug sloeg tussen het digitale en het ambachtelijke. Maar waar komt Tekton eigenlijk vandaan? Wie bedacht het – en waarom groeide het uit tot hét lettertype van de architectuurwereld?

De man achter Tekton: David Siegel

David Siegel

Tekton werd in de late jaren '80 ontworpen door David Siegel, een typograaf en grafisch ontwerper met een achtergrond in kalligrafie. Hij werkte in opdracht van Adobe, op een moment dat digitale tools in opmars waren en ontwerpsoftware zoals AutoCAD, Illustrator en PageMaker langzaam hun intrede deden in de wereld van ontwerpers, grafici én architecten.

Siegel liet zich inspireren door het handschrift van Amerikaanse architecten en bouwkundigen die traditioneel met stift of potlood hun ontwerpen toelichtten. Eén handschrift in het bijzonder vormde zijn uitgangspunt: dat van Francis D.K. Ching, een bekende architect en schrijver van standaardwerken als Architectural Graphics. Ching’s stijl was strak, leesbaar en karaktervol – precies de eigenschappen die Tekton zou overnemen.

Een digitaal eerbetoon aan het ambacht

In een tijd waarin handmatige tekeningen plaatsmaakten voor digitale CAD-software, bracht Tekton iets belangrijks terug: persoonlijkheid. Waar Times New Roman of Helvetica kil en afstandelijk aanvoelden in bouwkundige documenten, gaf Tekton een warme, menselijke toets aan plattegronden, details en presentaties.

Het lettertype werd al snel omarmd door architecten, stedenbouwkundigen en interieurontwerpers die hun werk wilden presenteren met een visuele flair die technisch én ambachtelijk voelde. Tekton leek als het ware het handschrift van de architect in digitale vorm te zijn.

Het Tekton-lettertype

Tekton in de praktijk

Zelf kan ik me herinneren dat wanneer ik me weer eens aan het onderdompelen was in tijdloze architectuur en de architect achter het project, ze opvallend vaak hetzelfde handschrift gebruikten. En al snel vond ik het een realistische gedachte dat in de tijd van handgetekende bouwtekeningen het handschrift cruciaal was. Een leesbaar en karaktervol handschrift was als een visitekaartje van de architect – niet alleen functioneel, maar ook een expressie van vakmanschap.

Toen ik later kennismaakte met Tekton, viel het kwartje. Het was alsof dat herkenbare architectenhandschrift ineens was overgezet naar de digitale wereld. Tekton gaf mijn eigen tekeningen en presentaties meteen meer karakter – zonder dat ik daarvoor perfecte kalligrafie hoefde te beheersen.

Of je nu werkte aan een stedenbouwkundige schets, een interieurconcept of een constructief detail: met Tekton zag het er direct uit alsof het met vaste hand was neergezet. Het gaf zelfs de meest technische tekeningen een zekere flair. Juist daarom groeide het in de praktijk uit tot hét lettertype waarmee architecten, studenten en ontwerpers zich konden onderscheiden – zonder hun professionele uitstraling te verliezen.

De impact van Tekton op architectuurpresentaties

Tekton was niet zomaar een mooi lettertype. Het veranderde de manier waarop architectuur gepresenteerd werd. In plaats van formele, statische teksten onder een ontwerp, verschenen zinnen die eruitzagen alsof ze met vaste hand op de tekentafel waren geschreven. Dat maakte plannen toegankelijker, menselijker, creatiever.

In het tijdperk van visuele communicatie – waarin ontwerpteams steeds vaker hun ideeën visueel moeten verkopen – was Tekton een krachtig hulpmiddel. Of het nu ging om een gevelstudie, stedenbouwkundige schets of interieurconcept: Tekton zorgde voor een eigen toon.

Kritiek en vervaging

Natuurlijk bleef Tekton niet onaangetast. Naarmate het lettertype in massa werd gebruikt, klonken er ook kritische stemmen. Sommigen vonden het juist té herkenbaar, té uitgesproken – alsof elke presentatie dezelfde handtekening droeg. En met de komst van moderne, gepersonaliseerde handlettering en meer geavanceerde lettertypes verloor Tekton een deel van zijn uniciteit.

Toch is het effect niet te ontkennen. Tekton legde de basis voor een hele generatie architectuurlettertypes die vandaag de dag nog steeds populair zijn. Denk aan alternatieven als Architect's Daughter, Handvetica of Letter Gothic – allemaal erfgenamen van de stijl die Siegel in gang zette.

Een digitale klassieker met een ziel

Wat Tekton uniek maakt, is dat het méér is dan een lettertype. Het is een visueel symbool van een overgangsperiode – van analoge tekentafels naar digitale ontwerpprocessen. Het liet zien dat techniek en persoonlijkheid geen tegenpolen zijn. Dat een architect zijn handschrift niet hoeft te verliezen in de computer.

Voor veel architecten, bouwkundigen en ontwerpers heeft Tekton nog steeds een nostalgische waarde. Het is het lettertype waarmee ze hun eerste ontwerp presenteerden, een visueel anker uit hun studietijd of hun eerste baan bij een bureau.

En zelfs nu er tientallen nieuwe alternatieven zijn, blijft Tekton een klassieker die thuishoort in het digitale archief van de bouwkunst.

Meer weten over typografie in architectuurpresentaties?

Studio Desident gebruikt zorgvuldig gekozen typografie in al haar visualisaties, omdat we geloven dat elke letter telt in het verhaal van een ontwerp. Wil je weten hoe wij impressiebeelden en presentaties afstemmen op jouw projectidentiteit? Neem dan zeker even een kijkje op onze website, of neem contact op en laat je inspireren.